O Centro de Emprendemento “A Estación” é un espazo multifuncional que alberga unha zona de traballo coworking para proxectos emprendedores e empresariais.
A viaxe en “auto” á que se fixo alusión no artigo do mes de decembro pasado detíñase na competencia transversal da “auto”nomía persoal, ao que nos remitimos.
Dela diciamos que se poden extraer ideas útiles para a mellora individual persoal, en tanto en conta redundan tamén como mellora no ámbito profesional.
A autonomía persoal a segmentabamos para poder falar de aspectos (en realidade, tamén competencias transversais) máis relevantes nos que a autonomía xoga un papel determinante, inda que aparentemente non pareza moi clara a súa presenza a simple vista.
No artigo anterior falamos de autoconfianza, afrontar o fracaso, o autocontrol, a asertividade, ou a empatía. Hoxe trataremos outras.
A adaptación ao cambio
A adaptación ao cambio implica a capacidade para asumir e acomodarse a situacións diferentes que se producen na contorna.
A persoa que se adapta adecuadamente aos imprevistos e ás novas situacións entende que estas son unha forma de acumular experiencia e coñecemento e, por tal motivo, é capaz de modificar, con relativa facilidade, o seu modo de facer as cousas.
Con esta capacidade promóvese e explórase o arredor en busca de oportunidades de éxito e de mellora a través dos cambios.
Para explicar a adaptabilidade podemos partir de dous factores esenciais:
a) Predisposición aberta e positiva
A predisposición positiva é a mellor forma de sacar proveito dunha situación nova. Permite manter unha actitude aberta e construtiva ante o novo, anticiparse e aproveitarse de cada oportunidade que se presentan.
É importante detectar o cambio, pero non o é menos non aferrarse ao pasado.
b) Capacidade para recoller e analizar información
- Acudir a fontes fiables, para compilar información acerca de en que consiste o cambio e das implicacións que terá, permite reducir a incertidume respecto á situación e así facilitar a acomodación.
- Hai que ter en conta que para ter unha opinión fiable, a información debe ser sinxela, comprensible, completa, coherente e estruturada.
A xestión do tempo
A xestión eficaz do tempo é un dos recursos principais para o desempeño óptimo de calquera tarefa. Trátase de sacar o máximo proveito de cada actividade invertindo nela o tempo adecuado.
A incorrecta xestión do tempo pode deberse a factores como os seguintes:
- A carencia de obxectivos concretos e previamente definidos.
- A dificultade para distinguir entre o que é importante e o que é urxente.
- A incorrecta organización da propia axenda de traballo.
- A inadecuada delegación de tarefas.
- O exceso de información para analizar e a información desordenada, imprecisa ou tardía.
- A falta dos recursos necesarios para executar unha acción.
A correcta administración do tempo está estreitamente relacionada coa realización de tres pautas:
A) Planificar as actividades.
Planificar non é outra cousa que distribuír o tempo dispoñible entre o conxunto de actividades pendentes de realizar de acordo ás esixencias destas.
Pódense organizar unha planificación en función de catro niveis temporais: anual, mensual, semanal e diario.
B) Tomar decisións ante as distintas tarefas a realizar.
Para a planificación hai que decidir se é necesario levar a cabo unha actividade, cando e quen debe realizala.
Para tomar este tipo de decisións de maneira eficaz, hai que ter en conta os aspectos seguintes:
A urxencia: o prazo de tempo en que ten que ser realizada.
A importancia: o grao en que a súa realización repercutirá no logro dos obxectivos.
C) Controlar as distraccións ou as accións “ladroas de tempo”.
Son ladroas de tempo todas aquelas accións que alteran a planificación e, polo tanto, impiden ou retrasan a consecución dos obxectivos.
Xeralmente, as interrupcións prodúcense por:
A falla de disciplina e a ausencia de método e rigor nos procedementos de traballo: que constitúe unha fonte habitual de situacións inesperadas que requiren de tempo.
Unha planificación deficitaria ou inexistente: que invita a dedicar excesiva atención aos imprevistos antes que as tarefas importantes.
As demandas alleas: que poden facer caer na trampa de sentir a obriga de atendelas.
Para suavizar o impacto desas accións ladroas de tempo pódense utilizar as seguintes medidas:
- Agrupar as distraccións, organizńdoas nun momento da xornada.
- Separar o tempo público do privado.
- Limitar o tempo adicado para cada distracción, tentando non estenderse con algunhas interrupcións a non ser que sexa realmente necesario.
